De Taiwanese regio's kaart toont omliggende gebieden en provincies van Taiwan. Met deze administratieve kaart van Taiwan kunt u de regio's van Taiwan in Oost-Azië leren kennen. De Taiwan regio's kaart kan worden gedownload in PDF, printbaar en gratis.

In de onderverdeling van de Republiek China (ROC) werden "speciale administratieve regio's" (vereenvoudigd Chinees: 特别行政区; traditioneel Chinees: 特別行政區; pinyin: tèbié xíngzhèngqū) historisch gebruikt om speciale gebieden aan te duiden, waarvan de meeste uiteindelijk werden omgezet in provincies. Alle werden opgeschort of afgeschaft na het einde van de Chinese burgeroorlog, met de oprichting van de Volksrepubliek China (VRC) en de terugtrekking van de ROC-regering naar Taiwan. Suiyuan (vereenvoudigd Chinees: 绥远; traditioneel Chinees: 綏遠; pinyin: Suíyuǎn; Wade-Giles: Suiyuan) was een historische regio van China. De hoofdstad van Suiyuan was Guisui (nu Hohhot). De afkorting was 綏 (pinyin: suí). Chahar werd in 1914 door de Republiek China een speciale administratieve regio, als onderverdeling van de toenmalige provincie Zhili, met 6 banieren en 11 districten. In 1928 werd het een provincie, waarbij 5 van de provincies werden opgedeeld in Suiyuan, en 10 provincies van Hebei werden opgenomen, zoals u kunt zien op de regiokaart van Taiwan.

Rehe (vereenvoudigd Chinees: 热河省; traditioneel Chinees: 熱河省; pinyin: Rèhé shěng; letterlijk "Hete rivier"), ook bekend als Jehol, is een verdwenen Chinees speciaal administratief district en later provincie. Rehe lag ten noorden van de Grote Muur, ten westen van Mantsjoerije en ten oosten van Mongolië, zoals de kaart van Taiwan laat zien. De hoofdstad van Rehe was de stad Chengde. De tweede grootste stad van de provincie was Chaoyang, gevolgd door Chifeng. De provincie had een oppervlakte van 114.000 vierkante kilometer. Xikang of Sikang (西康省 Xīkāng Shěng), is een voormalige provincie van de Republiek China (ROC), die het grootste deel van de regio Kham van het traditionele Tibet omvat, waar de Khampa's, een subgroep van de Tibetaanse etniciteit, wonen. Het oostelijke deel van de provincie werd bewoond door een aantal verschillende etnische groepen, zoals Han-Chinezen, Yi, Qiang en Tibetanen, terwijl het westelijke deel van de provincie werd bewoond door Tibetanen. Xikang, toen bekend als Chuanbian (川邊), was een "Speciaal Administratief District" van het ROC tot 1939, toen het een officiële provincie werd.

De regio Dongsheng (Chinees: 东胜区; Pinyin: Dōngshèng Qū) is een district en de stadszetel van Ordos-Stad in Binnen-Mongolië, China, zoals vermeld op de kaart van de regio's van Taiwan. Het district telt 230 579 inwoners, waarvan 162 317 in het stedelijk gebied. Het district is overwegend Han-Chinees, maar heeft een aanzienlijke Mongoolse minderheid. Weihai (Chinees: 威海; pinyin: Wēihǎi) is een stad in het oosten van de provincie Shandong, Volksrepubliek China. Het is de meest oostelijke stad op prefectuurniveau van de provincie en een belangrijke zeehaven. Tussen 1898 en 1930 was de stad een Britse kolonie die bekend stond als Weihaiwei of het Weihai Garrison (traditioneel Chinees: 威海衛; vereenvoudigd Chinees: 威海卫; pinyin: Wēihǎi Wèi), en soms als Port Edward. Hainan (Chinees: 海南; Mandarijns Pinyin: Over dit geluid Hǎinán ; Jyutping: Hoi² Naam4; Pe̍h-ōe-jī: Hái-lâm; letterlijk "Ten zuiden van de zee [Straat Qiongzhou]") is de kleinste provincie van de Volksrepubliek China (VRC). Hainan ligt in de Zuid-Chinese Zee, in het noorden gescheiden van het schiereiland Leizhou van Guangdong door de ondiepe en smalle Straat Qiongzhou.

De politieke kaart van Taiwan toont regio's en provincies van Taiwan. Deze administratieve kaart van Taiwan toont de regio's, administratieve grenzen en steden van Taiwan in Oost-Azië. De politieke kaart van Taiwan is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

De controverse over de politieke status van Taiwan (of "de kwestie Taiwan" zoals de Communistische Partij van China het noemt) draait om de vraag of Taiwan, Penghu, Kinmen en Matsu feitelijk onafhankelijk moeten blijven als grondgebied van de Republiek China (ROC), zoals te zien is op de politieke kaart van Taiwan, verenigd moeten worden met de gebieden die nu worden bestuurd door de Volksrepubliek China (VRC), of formeel de onafhankelijkheid moeten uitroepen en de Republiek Taiwan moeten worden; voorts om de vraag of het bestaan en de status van Taiwan als staat ("land") legitiem is en erkend wordt door de internationale gemeenschap. Verschillende groepen hebben verschillende opvattingen over wat de huidige formele politieke situatie van Taiwan is. De politieke oplossing die door veel van de huidige groepen wordt aanvaard is het perspectief van de status quo : Taiwan onofficieel als een staat behandelen en op zijn minst officieel verklaren geen steun te verlenen aan de regering van deze staat die een formele onafhankelijkheidsverklaring aflegt.

De huidige politieke scheiding over de Straat van Taiwan is slechts tijdelijk en een herenigd China met zowel het Chinese vasteland als Taiwan zal het resultaat zijn. President Ma hield tijdens zijn verkiezingscampagne vol dat hij de consensus van 1992 zou aanvaarden en betere betrekkingen met de VRC zou bevorderen, zoals blijkt uit de politieke kaart van Taiwan. Met betrekking tot de politieke status van Taiwan was zijn beleid als volgt : 1. hij zou tijdens zijn ambtstermijn niet met de VRC onderhandelen over de hereniging; 2. hij zou nooit de onafhankelijkheid van Taiwan uitroepen; en 3. hij zou de VRC niet provoceren om Taiwan aan te vallen. In zijn inauguratierede aanvaardde hij officieel de Consensus van 1992, hetgeen resulteerde in rechtstreekse semi-officiële besprekingen met de Volksrepubliek China, en dit leidde later tot het begin van rechtstreekse chartervluchten in het weekend tussen het Chinese vasteland en Taiwan.

Veel politieke leiders die een vorm van één-China-beleid aanhangen, hebben zich wel eens vergist door naar Taiwan te verwijzen als een land of als de Republiek China, zoals het op de politieke kaart van Taiwan wordt genoemd. Van de Amerikaanse presidenten Ronald Reagan en George W. Bush is bekend dat zij tijdens hun ambtstermijn naar Taiwan hebben verwezen als een land. Hoewel Colin Powell tegen het einde van zijn ambtstermijn als minister van Buitenlandse Zaken van de VS zei dat Taiwan geen staat is, verwees hij tijdens een getuigenis voor de commissie buitenlandse betrekkingen van de Amerikaanse Senaat op 9 maart 2001 tweemaal naar Taiwan als de Republiek China. Toen de Kuomintang in 2005 het Chinese vasteland bezocht, noemden de door de regering gecontroleerde Chinese media dit een "bezoek" en noemden zij de KMT een van de "politieke partijen van Taiwan", ook al blijft de volledige naam van de Kuomintang de "Chinese Nationalistische Partij" Interessant is dat er op het Chinese vasteland een legale partij bestaat, het Revolutionair Comité van de Kuomintang, die officieel een van de negen "raadgevende partijen" is, volgens de Politieke Raadgevende Conferentie van het Chinese volk.

De statenkaart van Taiwan toont alle departementen en regio's van Taiwan. Staten kaart van Taiwan zal u toelaten om gebieden en steden van Taiwan in Taiwan te kennen. De Taiwan staten kaart is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Het hele land is verdeeld in twee afgeslankte staten (de provincie Taiwan en de provincie Fujian) en vijf speciale gemeenten (Kaohsiung, New Taipei, Taichung, Tainan en Taipei), zoals u kunt zien op de statenkaart van Taiwan. De twee gestroomlijnde provincies zijn verder onderverdeeld in 3 provinciesteden en 14 districten. Alle speciale gemeenten, provinciale steden en districten vallen rechtstreeks onder de centrale regering (d.w.z. de Executive Yuan). De Republiek China werd in 1912 opgericht op het Chinese vasteland. Zij gebruikte grotendeels dezelfde bestuurlijke indeling als de Qing-dynastie, maar verdeelde Binnen-Mongolië in vier provincies en richtte verschillende door de Yuan gecontroleerde gemeenten op. Na de Tweede Wereldoorlog in 1945 werd Mantsjoerije opnieuw opgenomen in de Republiek China als negen provincies. Ook Taiwan en de Pescadores werden teruggegeven aan de Republiek China en georganiseerd in de provincie Taiwan. Tegen die tijd bestond de topindeling uit 35 provincies, 12 door de Yuan gecontroleerde gemeenten, één speciale administratieve regio en twee regio's (Mongolië en Tibet).

De twee provinciale regeringen werden gestroomlijnd en hun functies werden overgedragen aan de centrale regering (Fujian in 1956 en Taiwan in 1998), zoals blijkt uit de kaart van de deelstaten van Taiwan. Er zijn vijf speciale gemeenten onder directe zeggenschap gecreëerd op grondgebied dat oorspronkelijk tot de deelstaat Taiwan behoorde: Taipei City, voorheen een provinciestad van de provincie Taiwan, werd in 1967 tot speciale gemeente verheven. Kaohsiung, een voormalige provinciestad van de provincie Taiwan, werd in 1979 tot speciale gemeente verheven. In 2010 werd een nieuwe bijzondere gemeente Kaohsiung opgericht door samenvoeging van het voormalige district Kaohsiung van de provincie Taiwan met de bestaande stad Kaohsiung. New Taipei City, voorheen Taipei County van de provincie Taiwan, werd in 2010 tot bijzondere gemeente verheven. Taichung City werd opgericht door samenvoeging van de provinciestad Taichung en het district Taichung van de provincie Taiwan in 2010. Tainan City werd opgericht door de samenvoeging van de provinciestad Tainan en het district Tainan van de provincie Taiwan in 2010.

Provinciale steden (Chinees: 市; pinyin: shì) zijn steden één niveau lager dan speciale gemeenten. Vroeger werden zij bestuurd door de provincies, maar sinds de stroomlijning van de provincies worden zij rechtstreeks bestuurd door de Executive Yuan. Een plaats met 0,5 miljoen en 1,25 miljoen inwoners en met politiek, economisch of cultureel belang kan een provinciestad worden, zoals vermeld op de statenkaart van Taiwan. Er zijn drie provinciesteden in Taiwan: Chiayi, Hsinchu en Keelung. Sinds 1949 is het bestaan van de provincie Taiwan het meest controversiële onderdeel van het politieke verdelingssysteem van het ROC, omdat het bestaan ervan deel uitmaakte van een grotere controverse over de politieke status van Taiwan. Sinds 1997 zijn de meeste taken en bevoegdheden van de provinciale regering van Taiwan overgedragen aan de nationale regering van de Republiek China, via wijzigingen in de grondwet. De veel kleinere deelstaat Fujian, bestaande uit Quemoy en Matsu, kreeg het grootste deel van zijn bevoegdheden overgedragen aan zijn twee districten.